Acaciastraat 7

In de geliefde en populaire "Bomenbuurt" treft u dit schitterende herenhuis vol met karakteristieke elementen in een straat die gevoelens van Amsterdam oproept. Gelegen op loopafstand van het stadscentrum en het Centraal Station, maar ook de populaire basisschool De Elzen, De Kloostertuin (één van de weinige groene plekken met speeltoestellen in het stadshart) en het Spoorpark zijn op steenworp afstand van dit geweldige huis gelegen.

Acaciastraat 7 is (samen met nummer 9) in 1913 gebouwd in opdracht van Petrus de Kroon en ontworpen door W.F.J.H. Bouman. Een uniek gemeentelijk monument.

De panden zijn gebouwd in de stijl van het expressionisme (het overbenadrukken van emotie) met elementen van Art Deco, met name bij het smeedwerk van de Franse balkons. De gevels zijn opgetrokken in rode baksteen. De middelste traveeën hebben drie bouwlagen bekroond met een attiek met een rijk gedecoreerde middensteen met een kroon en vermeldingen van het bouwjaar 1913. Hieronder zijn decoratiestenen aangebracht met o.a. afbeeldingen van een mannen- en vrouwenhoofd met de intitialen WII en WA, Willem II en waarschijnlijk Wilhelmina.
De voordeuren hebben een natuurstenen omlijsting met aan de bovenkant schouderbogen. De bovenlichten zijn aan de bovenkanten getrapt uitgevoerd en zijn rijkelijk versierd met fraai glas in lood.

Niet voor niets is dit gemeentelijk monument regelmatig in de pers verschenen als prachtig voorbeeld van authentieke bouwkunst. Op de community Indebuurt werd het geplaatst als één van de elf bijzondere woonmonumenten in Tilburg.

Het zijn prachtige panden waar de huidige bewoners van nr. 7, Hugo en Annemieke, al vroeg verliefd op werden. In de voormalige staat was er weinig aan de woning gedaan. Voordeel daarvan was wel dat alle authentieke elementen niet alleen buiten, maar ook binnen bewaard zijn gebleven, zoals de vloer in de gang, de schouwen in de kamers en de omlijstingen van de deuren. Op de eerste verdieping is een raampartij met geëtst bloemmotief in de ruiten. Toen de huidige bewoners er 22 jaar geleden introkken, had het huis nog geen centrale verwarming. Ook kwam de wc-afvoer uit in een met de buren gedeelde beerput. Stap voor stap hebben ze het pand in een prachtige staat teruggebracht.

Het is bijna teveel om op te noemen: zes schouwen, waarvan twee prachtige zwarte hardstenen schouwen op de begane grond, de prachtige en authentieke glas-in-loodramen, de prachtige mozaïekvloer in de gang, het overrompelend mooie trapportaal met parterretrap en bordessen, de mooie gewelfde kelder (de bogen in het plafond van de kelder en de constante koele temperatuur maken hier de mogelijkheid voor een mooie wijnkelder), de geweldige vlaggenmast op de voorgevel, de grote tuin, de fijne locatie dicht bij het centrum, het station en de kindvriendelijke Kloostertuin, de gezellige straat (doodlopend, dus autoluw en fijn voor kinderen) en tot slot de plezierige buurt. Alles bij elkaar maakt dat de woning tot een genot om te wonen.

Dit bijzondere herenhuis is in de loop van de tijd telkens een beetje verbeterd en aangepast. Wat begon met aansluiting op het riool kreeg later een vervolg in een grootscheepse verbouwing, mede gebaseerd op advies van Monumentenzorg. Dakleitjes werden vernieuwd, het voegwerk werd hersteld en er kwam centrale verwarming (voorheen werden de ruimtes verwarmd met gaskachels). De serre werd uitgebreid tot woonkeuken. Die kwam iets lager te liggen dan de woonkamer, waardoor het idee van contact met de tuin versterkt werd. De keuken werd gemoderniseerd met behoud van de authentieke elementen (schoorsteen boven fornuis, het hoekkeukenkastje en de mooie originele vloer). In de voorkamer werd de schouw geschikt gemaakt voor een houtkachel. Een paar jaar later is de zolder geïsoleerd en is er een inloopkast gecreëerd.

“We hebben hier 22 jaar met heel veel liefde en plezier gewoond: onze dochter kon dicht bij het centrum en haar lagere en middelbare school opgroeien. In onze bosachtige tuin had ze de beschikking over een boomhut. Voordeel van onze tuin is dat we in de zomer voldoende privacy hebben om te genieten in ons opzetzwembad en onder het gebladerte van de druiven rustig kunnen lunchen of avondeten.

We zijn nog steeds ontzettend verliefd op ons huis, en het kostte daarom ook veel tijd en twijfel om onze volgende stap te zetten en te gaan verhuizen naar Friesland. Rest ons nog de wens dat de volgende bewoners met evenveel liefde en toewijding dit prachtige pand zullen koesteren.”